10 Şubat 2022 Perşembe günü Sn. Zeki VAROL ve Sn. Kemal TIRPAN ile birlikte, 37. etap Belevi-Keçi Kalesi-Barutçu arasını yürüyerek, Efes-Mimas Yolu’nun tamamını bitirme projemize devam ediyoruz. Arabamızdan birisini Barutçu-Selçuk-Zeytinköy yolu
kavşağına bıraktıktan sonra diğer aracımız ile yürüyüş başlangıç noktamız Belevi Köyü’ne saat 08:00 sularında geliyoruz. Köy meydanındaki kahvede simit-poğaça-çay ile kahvaltımızı yaparken hava iyice aydınlanıyor. Yarımada İzmir projesine göre bugünkü etap 26 km. Bizler ise etabın başında ve sonunda asfalt yol olan kısımları araba ile gideceğiz. Böylece Wikiloc’a göre Belevi Köyü’nden Keçi Kalesi’nin altına kadar 2,61 km.lik bölüm ile ikinci aracımızı bıraktığımız kavşaktan Barutçu Köyü’ne kadar olan 5,40 km., toplam 8,01 km.lik bölümü yürümemiş olacağız. Belevi Köy kahvesindeki kahvaltıdan sonra Yarımada İzmir tabelası önünde fotoğrafımızı çekip Wikiloc ve Relive uygulamalarını açarak 08:20’de hareket ediyoruz. 10 Dakika sonra ulaştığımız Keçi Kalesi’nin altına aracımızı bırakıp 08:30’da yürümeye başlıyoruz. Bugün hava güneşli 10-11 derecelerde olmasına rağmen 25-30 km. hızla esen soğuk, acı poyraz yüzünden hava sıcaklığını 3-4 derecelerde hissediyoruz. 1 – 1,5 m. genişliğindeki taş döşeme antik yoldan zikzak yapa yapa yükseliyoruz. 09:33’te ulaştığımız Keçi Kalesi’ni, yükseldikçe daha da şiddetlenen poyrazdan dolayı gezip fotoğraflayamıyoruz. Sardes yolunu gözlemek ve Selçuk Kalesi’ni korumak amacıyla Helenistik Dönem’de yapıldığı bilinen Keçi Kalesi’nden muhteşem manzarayı seyredemiyoruz. İlk defa 28.02.1993 yılında çıktığım Keçi Kalesi ile ilgili 2010 yılında hazırladığım yazı ve fotoğraflarımı görmek için bknz: https://ayhanyoruk.blogspot.com/2009/05/keci-kalesi-belevi-selcuk-izmir.html#more. Bu arada 1993 yılından bu yana pek çok kez çıktığım Keçi Kalesi’nden öteye, Barutçu-Zeytinköy yönüne doğru ilk defa yürüdüğümüz için de ayrıca sevinçliyim. Keçi Kalesi’nde oyalanmayıp sırtta seyrek makilik alanda Gallesion Dağı yönünde yürüyoruz. Vadi bitiminde Gallesion Dağı’nı arkamıza alarak batıya dönüp yavaş yavaş inişe geçiyoruz. Yemyeşil geniş düzlük alanın sonunda yörük çobanların duygu ve düşüncelerini kazıdıkları yazılı taşın yanından devam edip 1-2 çadır barakadan oluşan yörük obası ile yörük mezarlığını geçerek traktör yolunda zikzaklar yapa yapa vadiye doğru inmeye devam ediyoruz. Vadide zeytin bahçesinde budama yapan Sn. Metin SERTOĞLU’ndan buraların “Gâvur Deresi” mevkii olduğunu öğreniyoruz. Traktör yolunda devam ederek demir kapıdan geçip mandalina bahçeleri arasından yürümeye devam ediyoruz. Karşılaştığımız köylülerle sohbet ede ede Ali Nizam Çeşmesi’ne kadar gelip mola veriyoruz. Karşılaştığımız son köylünün “100 m. ileride sağda” dediği Ali Nizam Çeşmesi’ne neredeyse 1 – 1,5 km. yürümemiz bize klasik köylülerin yol tarifi için kullandığı “1 cigara içimi” hikâyesini anımsatıp güldürüyor. Mola sonrası çeşmenin üst tarafındaki tel örgü ile çevrilmiş zeytin bahçesinden tekrar yükseliyoruz. Papatya tarlasına dönüşmüş zeytinlikler arasındaki toprak yoldan devam ederken Belevi yönünde inci gibi dizilmiş meyve bahçeleri ile Selçuk Toki konutlarını seyrediyoruz. Küçük tepeyi aşıp inişe geçtiğimizde ise manzara muhteşem oluyor. Selçuk, Pamucak Sahili, Gebekirse Gölü Milli Parkı ve Zeytinköy arasında bulunan dümdüz sulak bataklık alandaki bahçeler, tarlalar ile Çatal (Alaman) Gölü’nü doyasıya seyretmek için çay molası veriyoruz. Moladan sonra taş döşeli yoldan inişe devam ederek saat 16:06’da sabah bıraktığımız aracımıza ulaşıp etkinliğimizin yürüyüş bölümünü bitiriyoruz. Buradan aracımız ile 5,40 km. mesafedekiBarutçu Köyü’ne giderek etkinliğimizi sonlandırıyoruz. Bugün Belevi Köyü’nden Barutçu Köyü’ne kadar Wikiloc toplam 26,72 km. kayıt almış. Yukarıda da belirttiğim gibi asfalt köy yollarında araç trafiği içinde yürümediğimiz 8,01 km.yi düştüğümüzde 18,71 km. yürümüş oluyoruz. Uzunluğu dışında zorluğu olmayan rota traktör yoluna kadar oynar taşlı zeminde devam ediyor. Mesafe-Yön levhasını Keçi Kalesi altında ve Barutçu-Zeytinköy kavşağı dışında görmedim. Kırmızı-beyaz işaretleme oldukça solmuş durumda. Keçi Kalesi çıkışındakiler hariç diğer işaretleme neredeyse fark edilmiyor. Traktör yollarından Barutçu Köyü’ne kadar ise hiç işaret görmedim. Ali Nizam Çeşmesi dışında su imkânı yok. Köpeklere dikkat edilmeli. Bölge yazın çok sıcak olacağından yürüyüşler için Kasım-Nisan arası tercih edilmeli. Özellikle Keçi Kalesi’nden sonraki bölümü Yarımada İzmir GPS kayıtlarına göre keşif duygusu içinde ilk defa yürüdüğümüz sevgili arkadaşlarım Sn. Zeki VAROL ve Sn. Kemal TIRPAN’a çok teşekkür ediyorum.Sağlıkla kalın.
Ayhan YÖRÜK
Belevi-Keçi Kalesi-Barutçu arası fotoğrafları görmek
için lütfen burayı tıklayınız.
Belevi-Keçi Kalesi-Barutçu arası video günlüğü görmek için lütfen burayı tıklayınız.
Belevi-Keçi Kalesi-Barutçu arası Relive Krokisini görmek için lütfen aşağıyı tıklayınız.
Maşallah abilerime .Haberim olsa ben de gelmek isterdim değerli abilerimle .emeğinize ,ayağınıza, görüşünüze sağlık Ayhan abim .hepinize sevgiler selamlar.Harikasiniz
YanıtlaSil