EFES-MİMAS (İYON) YOLU 35. Etabı - Zeytineli-Çılga-Gökliman (Kokar) Arası

04.11.2021 Perşembe günü Efes-Mimas Yolu’nun en zorlu bölümlerinden biri olan Zeytineli-Çılga-Gökliman (Kokar) arasını Sn. Zeki VAROL, Sn. Menderes KULİNCA ve Sn. Kemal TIRPAN ile birlikte yürüyerek, Efes-Mimas Yolu’nun tamamını yürüyerek bitirme projemize geri dönebildik çok şükür. Malum covid-19 pandemi koşulları sebebiyle 

projeye ara vermek zorunda kalmıştık. İzmir Büyükşehir Belediyesi Yarımada İzmir GPS kayıtlarına göre bugünkü etabı daha önce yürüyen sevgili arkadaşlarım Zeki ve Menderes, rotanın özellikle Gökliman(Kokar) Koyu’nun yanından başlayıp Çılga Koyu’na kadar devam eden bölümünü Yarımada İzmir GPS kaydına göre yürümenin çok çok zor olduğunu belirterek 

Gökliman(Kokar) Koyu’na yaklaşık 1-1,5 km. mesafede çiftliğin alt tarafında sonradan açılarak kırmızı-beyaz boya ile işaretlenen patikada yürümemizin daha doğru olacağını belirttiler. Arkadaşlar ile Çılga-Gökliman(Kokar) bölümünü ilk defa keşif duygusu içinde yürüme heyecanı içinde Güzelbahçe Kalabak Balıkçı Barınağı’nda 06.15’te buluşuyoruz. 

Çay-simit-zeytin-peynir-yumurta ile kahvaltımızı yaptıktan sonra bizleri yürüyüş başlangıç noktasına götürüp bitiş noktasında karşılayacak olan Sn. Hüseyin ARSLAN (0545 9058752) ile buluşmak üzere Zeytinler Köyü’ne hareket ediyoruz. Yürüyüş başlangıç noktası Zeytineli Köyü’ne geldiğimizde saat 07.55 oluyor. Yarımada İzmir projesi mesafe-yön 

levhaları önünde fotoğraf çekildikten sonra Hüseyin Bey bizi Hacılar Koyu’nun üst tarafına kadar araç ile götürüyor. Böylece wikiloc’a göre 7,19 km.lik asfalt yolu yürümemiş oluyoruz. Saat 08.10’da da güneşin ilk ışıkları ile yürümeye başlıyoruz. Malum günler iyice kısaldı. Çok güzel bir koyun kenarında orman içi yoldan yürüyerek Karanlık Dere Vadisi’ne 09.20 sıralarında 

giriyoruz. Çam, kuşkonmaz, pıynar, delice vb. gibi dikenli yüksek, yoğun maki bitki örtüsü içinde biraz yükseldiğimizde gün boyu özellikle Çılga-Gökliman (Kokar) arasında bolca karşılaşacağımız göçmen kamplarından biriyle karşılaşıyoruz. 10.37’de manzaralı güzel bir kayalıkta ilk molamızı veriyoruz. Mola sonrası küçük bir kaya inişi sonrası yaklaşık 25 yıllık oturmalı 

sırt çantamın omuz ipi kopuyor. Çantam resmen bana “Yeter artık beni emekliye ayır.” mesajı veriyor. Sevgili Menderes’in yanında bulunan perlon ip ile çantayı bağlayıp yürümeye devam ediyoruz. 11.38’de muhteşem güzellikteki bâkir Çılga Koyu’na geliyoruz. Yarım saat civarında öğle molasından sonra rotanın en zorlu bölümüne başlıyoruz. Hava sıcaklığı iyice arttı. 

26-27 derecelerde. Karanlık Dere Vadisi’nde hissetmediğimiz sıcaklık bizi bunaltmaya başladı. Çılga’nın yan tarafındaki minik koyun yanından kısa bir kaya tırmanışı yaparak biraz yükseldiğimizde güzel bir teknenin minik koya demir attığını görüyoruz. “Oh ne âlâ. Cennet gibi ıssız koyda denizin tadını çıkaracaklar.” diye konuşarak yükselirken 100-150 kişiden oluşan 

mülteciler ile karşılaşıyoruz. Önce biz onlardan, onlar bizden korkuyor. Sonra güven ortamı sağlanınca yaşadıkları drama şahit oluyoruz. 3 gündür buralardaki kamplarda aç susuz gecelediklerini anlatıyorlar. Bir sürü 1-5 yaş arası çocuk, genç kız ve genç erkek var. İtalya’ya gitmeye çalıştıklarını söylüyorlar. Bunlar televizyonlarda 

gördüklerimiz gibi değil. Çoğunlukla temiz yüzlü bizim gibi insanlar. Suriyeli, Iraklı, Hintli, Afgan vb. olduklarını öğreniyoruz. Kalan yiyecek ve sularımızı özellikle çocuk ve kadınlara veriyoruz. Küçük şişe su için minnet duygusuyla ağlayan kadınlar bizi çok kötü etkiliyor. Mülteciler denize, tekneye doğru inmeye çalışırken bizler de Tekke Dağı’nda yükselmeye devam ediyoruz. 

Bu kadar zorlu coğrafyada özellikle çocukların yürümeye çalışmasının yarattığı travmanın üzerine bir de güneş ve sıcak bastırdıkça bastırıyor. Susuz kaldığımız için kavruluyoruz. Birçok kamp görüyoruz. Zorlu coğrafyada taşıyamadıkları için bıraktıkları eşyalar her tarafa dağılmış durumda. İçinde çocuk bezleri, kıyafetleri ve ilaçları bulunan bir çantanın dahi bırakılması bizleri 

çok sarsıyor. Bunlara sebep olan herkese lanet okuya okuya tepeyi aşıp gölge bir yerde son suyumuz olan termosdaki sıcak su ile çay demleyip birer bardak içiyoruz. Arkadaşlarım bana torpil yapıyor. Ben 2 bardak içiyorum. 15.48’te Gökliman(Kokar) karayoluna ulaşıp sağa dönerek 1 – 1,5 km. uzaklıkta ki Gökliman (Kokar) Koyu’nda saat 16.00’da etkinliğimizi 

bitiriyoruz. Zeki ve Menderes burada bulunan mesafe-yön levhasının sökülmüş olduğunu söylüyor. Gökliman(Kokar) Koyu’nun üst tarafında bulunan çiftlik görevlilerinin ikram ettiği odun ateşinde pişmiş is kokulu çayın tadını uzun yıllar unutmam çok zor. Bu lezzetteki çaydan birde Stratonikeia’da içmiştik. Ücretini ödemeyi  

teklif ediyoruz, aldıramıyoruz. Hem çay için hem de kendi içme sularından verdikleri su için kendilerine ne kadar teşekkür etsek azdır. Sağ olsunlar. Oldukça zorlu olan rotanın başlangıç bölümündeki birkaç km. dışında tamamı oynar, sivri, keskin taşlı zemin olduğu için ayak burkulmalarına dikkat edilmeli. 

Yağmurlu havalarda kayaların daha da kaygan hale geleceği unutulmamalı. Kısa kısa kaya tırmanışı-inişi yapılan bölümler var. Denize yakın konumda olan Yarımada İzmir GPS kaydına göre daha iç kısımda olan kırmızı-beyaz işaretleme gayet iyi durumda olduğu için işaretlere göre yürünmeli. 

Özellikle Çılga-Gökliman(Kokar) arası Yarımada İzmir GPS kaydına göre yürünmemeli. Mesafe-yön levhası Zeytineli köy meydanı dışında yok. Çeşme, su kaynağı olmadığı için günlük yeterli miktarda su bulundurulmalı. Yürüyüş için bölge yazın çok sıcak olduğundan Kasım-Nisan ayları arası tercih edilmeli. 

Bence dağcılık kulüpleri A gruplarını bu rotaya götürmemeli, B ve C grupları ile yürünmeli. Bugünkü rotayı kol saatim 24,71 km., Relive uygulaması 24,6 km. wikiloc ise 23,46 km. kaydetmiş. Wikiloc rotanın başında ve sonunda kısa süreli kaydı durdurduğu için Relive uygulamasının kaydını 

dikkate alacağım. Buna göre bugün araç ile gittiğimiz 7,19 km. düştüğümüz zaman 17,41 km. yürümüş oluyoruz. (24,6 - 7,19=17,41 km.) Yürüyüş arkadaşlarım Sn. Zeki VAROL’a, Sn. Menderes KULİNCA’ya, Sn.Kemal TIRPAN ile bizleri yürüyüş başlangıç ve bitiş noktalarına götürüp getiren Sn. Hüseyin ARSLAN’a  çok ama çok teşekkür ederek yazımı bitiriyorum.

Sağlıkla kalın.

Ayhan YÖRÜK

 

Zeytineli-Çılga-Gökliman (Kokar) arası yürüyüşümüz ile ilgili fotoğrafları görmek için lütfen burayı tıklayınız.

Zeytineli-Çılga-Gökliman (Kokar) arası yürüyüşümüz ile ilgili video günlüğü görmek için lütfen burayı tıklayınız.

Zeytineli-Çılga-Gökliman (Kokar) arası yürüyüşümüz ile ilgili Relive krokisini görmek için lütfen aşağıyı tıklayınız.